Inwestowanie w złoto
Złoto jest jednym z najbardziej pożądanych metali szlachetnych na świecie, odgrywając kluczową rolę w historii ludzkości zarówno jako waluta, jak i symbol bogactwa. Jego wartość inwestycyjna wynika z jego rzadkości, trwałości oraz powszechnego uznania za ponadczasowy i odporny na inflację pieniądz. Sposobów na inwestowanie w złoto jest kilka, jednak nie każda metoda to typowa inwestycja w złoto.
Spis treści
Ogólne informacje
Złoto jest surowcem pobudzającym wyobraźnię ludzką od tysięcy lat. Po upadku systemu z Bretton Woods, czyli zakończeniu powiązaniu dolara amerykańskiego z ceną złota, nastąpiła niezwykła ekspansja tego metalu w zakresie możliwości inwestycyjnych. Aktualnie złoto stanowi tradycyjną „bezpieczną przystań” dla rynków w czasach niepewności makroekonomicznej czy geopolitycznej jak i walutę rezerwową całego świata.
Jak inwestować w złoto?
W najróżniejszych mediach spotkamy się z różnymi pomysłami na inwestowanie w złoto. Jednak tylko trzy sposoby są faktycznie „czystą” ekspozycją na rynek złota. Żeby inwestować w złoto możemy:
- zakupić fizyczny metal w formie monety bulionowej lub sztabki;
- zakupić ETF-a z zabezpieczeniem fizycznym metalem;
- zakupić kontrakty terminowe (lub inne instrumenty pochodne tego rodzaju) na złoto.
Z kolei inwestycją w złoto nie jest:
- zakup akcji spółek wydobywczych;
- zakup złotej biżuterii i innych przedmiotów wykonanych ze złota;
- zakup monet wykonanych ze złota w limitowanym nakładzie, z kolekcjonerskim motywem etc;
- udział w Amber Gold 😉
Zapraszam do materiału, gdzie szerzej omawiam sposoby inwestowania w złoto:
Raporty Commodity Futures Trading Commission (CFTC)
CFTC to niezależna agencja w USA stworzona by chronić rynek kontraktów futures przed nadużyciami. Jednym z wielu ich zajęć jest cotygodniowe publikowanie raportów Commitments of Traders (COT), w których to pokazują od 70% do nawet 90% otwartych pozycji z giełd towarowych w Chicago i Nowym Jorku. Podział raportu to najczęściej dwie opcje:
- commercial (podmioty będące faktycznym posiadaczem danego towaru, zabezpieczający się przed ryzykiem kursowym);
- non-commercial (podmioty spekulujące na własny rachunek).
Jednak często można się spotkać z następującym podziałem:
- commercial (j.w.);
- large speculators (czyli tzw. „grube ryby”: banki inwestycyjne, fundusze hedgingowe, najwięksi inwestorzy indywidualni);
- small speculators (czyli tzw. „ulica” – drobni inwestorzy indywidualni).
Raporty te można wykorzystać do określenia sentymentu na rynku pszenicy czy określenia potencjału dalszych wzrostów lub spadków ceny.
