Kukurydza

Inwestowanie w kukurydzę

Kukurydza to jedna z najważniejszych roślin zbożowych na świecie, ceniona za szerokie zastosowania w przemyśle spożywczym, paszowym i energetycznym. Jest podstawą żywienia zwierząt gospodarskich, a także surowcem do produkcji m.in. syropu glukozowo-fruktozowego i bioetanolu. Dzięki wysokiemu wolumenowi handlu na rynkach terminowych (np. w Chicago), kukurydza stanowi atrakcyjny instrument inwestycyjny dla osób zainteresowanych rynkiem surowców. Jej ceny zależą od warunków pogodowych, sytuacji geopolitycznej oraz zmian w popycie na żywność i biopaliwa, co sprawia, że jest rynkiem dynamicznym i pełnym okazji inwestycyjnych. Najprostszą metodą inwestowania w soję to zakup kontraktów terminowych lub CFD, istnieje także co najmniej jeden ETF na te ziarna.

Spis treści

Ogólne informacje

Mapa zasiewów w USA, Brazylii, Unii Europejskiej i na Ukrainie

Kalendarz zasiewów

Raporty Departamentu Rolnictwa USA

Raporty CFTC

aktualności

Ogólne informacje

Według danych amerykańskiego Departamentu Rolnictwa (USDA) z 2024 roku kluczowymi producentami kukurydzy są:

1. Stany Zjednoczone
2. Chiny
   
3. Brazylia
4. Unia Europejska
5. Argentyna
   
6. Indie
7. Ukraina
8. Meksyk

Te 8 państw odpowiada za prawie 82% globalnej produkcji, z kolei pierwsza trójka to 65% światowej produkcji kukurydzy.

Według danych USDA lista globalnych eksporterów kukurydzy kształtuje się następująco:

1. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej
2. Brazylia
3. Argentyna
   
4. Ukraina
5. Rosja

Ta piątka to państw to 87,4% globalnego eksportu kukurydzy, z czego tylko USA i Brazylia odpowiadają za 53,4% światowej wysyłki ziaren.

Wśród importerów należy wyróżnić:

1. Meksyk
2. Chiny
3. Unię Europejską
4. Japonię
5. Wietnam
6. Koreę Południową
7. Egipt
8. Iran

Import jest znacznie bardziej rozproszony od eksportu, pierwsza trójka to 34,3% globalnych odbiorców, z kolei cała ósemka to 61,9% światowego importu kukurydzy.

Najważniejsze kontrakty terminowe na kukurydzę są notowane na amerykańskich giełdach: w Chicago, Kansas City i Minneapolis. Zdecydowana większość dostępnych u polskich i europejskich brokerów kontraktów na kukurydzę będzie odzwierciedlać ceny z chicagowskiej giełdy, a ta siłą rzeczy jest najbardziej zależna od warunków, jakości i kosztów amerykańskich zbiorów.

Powrót do spisu treści

Mapa zasiewów kukurydzy w USA, Brazylii i na Ukrainie

Poniższa mapa obrazuje Stany Zjednoczone, które mają największe zasiewy i zbiory kukurydzy:

pod tym linkiem znajdziecie mapę zbiorczą zasiewów ryżu, pszenicy, soi, kukurydzy i sorgo.

Mapa upraw kukurydzy w Brazylii:

Mapa upraw drugiego zasiewu kukurydzy (głównego) w Brazylii:

Mapa upraw kukurydzy w Unii Europejskiej:

Mapa upraw kukurydzy na Ukrainie:

Powrót do spisu treści

 

Kalendarz zasiewów

Powrót do spisu treści

Raporty Departamentu Rolnictwa USA

Na cenę kukurydzy często wpływają reakcje inwestorów na różne raporty, zwłaszcza te dotyczące amerykańskich upraw publikowane przez Departament Rolnictwa USA.

Najważniejszy z nich, publikowany raz w miesiącu, w drugim tygodniu każdego miesiąca (między 7. a 14. dniem) o godzinie 18:00 czasu polskiego to raport dotyczący produkcji pod nazwą Crop Production. Zawiera on między innymi informacje o prognozowanej jakości zbiorów w najbliższym sezonie czy prognozowanej ilości zapasów danego zboża po zakończeniu zbiorów.

Pozostałe dwa raporty wpływające na cenę kukurydzy to cotygodniowe publikacje: poniedziałkowe Crop Progress (jakość oraz postępy w uprawach) oraz czwartkowe U.S. Export Sales (dotyczące eksportu amerykańskich zbóż).

Daty publikacji raportów są w kalendarzu w kolumnie po prawej stronie, w momencie ich publikacji można spodziewać się zwiększonej zmienności na kontraktach na kukurydzę oraz gwałtownych skoków cen czy nawet luk cenowych.

Powrót do spisu treści

Raporty Commodity Futures Trading Commission (CFTC)

CFTC to niezależna agencja w USA stworzona by chronić rynek kontraktów futures przed nadużyciami. Jednym z wielu ich zajęć jest cotygodniowe publikowanie raportów Commitments of Traders (COT), w których to pokazują od 70% do nawet 90% otwartych pozycji z giełd towarowych w Chicago i Nowym Jorku. Podział raportu to najczęściej dwie opcje:

• commercial (podmioty będące faktycznym posiadaczem danego towaru, zabezpieczający się przed ryzykiem kursowym);
• non-commercial (podmioty spekulujące na własny rachunek).

Jednak często można się spotkać z następującym podziałem:

• commercial (j.w.);
• large speculators (czyli tzw. „grube ryby”: banki inwestycyjne, fundusze hedgingowe, najwięksi inwestorzy indywidualni);
• small speculators (czyli tzw. „ulica” – drobni inwestorzy indywidualni).

Raporty te można wykorzystać do określenia sentymentu na rynku pszenicy czy określenia potencjału dalszych wzrostów lub spadków ceny.

Powrót do spisu treści