Inwestowanie w kukurydzę
Kukurydza to jedna z najważniejszych roślin zbożowych na świecie, ceniona za szerokie zastosowania w przemyśle spożywczym, paszowym i energetycznym. Jest podstawą żywienia zwierząt gospodarskich, a także surowcem do produkcji m.in. syropu glukozowo-fruktozowego i bioetanolu. Dzięki wysokiemu wolumenowi handlu na rynkach terminowych (np. w Chicago), kukurydza stanowi atrakcyjny instrument inwestycyjny dla osób zainteresowanych rynkiem surowców. Jej ceny zależą od warunków pogodowych, sytuacji geopolitycznej oraz zmian w popycie na żywność i biopaliwa, co sprawia, że jest rynkiem dynamicznym i pełnym okazji inwestycyjnych. Najprostszą metodą inwestowania w soję to zakup kontraktów terminowych lub CFD, istnieje także co najmniej jeden ETF na te ziarna.
Spis treści
Mapa zasiewów w USA, Brazylii, Unii Europejskiej i na Ukrainie
Raporty Departamentu Rolnictwa USA
Ogólne informacje
Według danych amerykańskiego Departamentu Rolnictwa (USDA) z 2024 roku kluczowymi producentami kukurydzy są:
- Stany Zjednoczone
- Chiny
- Brazylia
- Unia Europejska
- Argentyna
- Indie
- Ukraina
- Meksyk
Te 8 państw odpowiada za prawie 82% globalnej produkcji, z kolei pierwsza trójka to 65% światowej produkcji kukurydzy.
Według danych USDA lista globalnych eksporterów kukurydzy kształtuje się następująco:
- Stany Zjednoczone Ameryki Północnej
- Brazylia
- Argentyna
- Ukraina
- Rosja
Ta piątka to państw to 87,4% globalnego eksportu kukurydzy, z czego tylko USA i Brazylia odpowiadają za 53,4% światowej wysyłki ziaren.
Wśród importerów należy wyróżnić:
- Meksyk
- Chiny
- Unię Europejską
- Japonię
- Wietnam
- Koreę Południową
- Egipt
- Iran
Import jest znacznie bardziej rozproszony od eksportu, pierwsza trójka to 34,3% globalnych odbiorców, z kolei cała ósemka to 61,9% światowego importu kukurydzy.
Najważniejsze kontrakty terminowe na kukurydzę są notowane na amerykańskich giełdach: w Chicago, Kansas City i Minneapolis. Zdecydowana większość dostępnych u polskich i europejskich brokerów kontraktów na kukurydzę będzie odzwierciedlać ceny z chicagowskiej giełdy, a ta siłą rzeczy jest najbardziej zależna od warunków, jakości i kosztów amerykańskich zbiorów.
Mapa zasiewów kukurydzy w USA, Brazylii i na Ukrainie
Poniższa mapa obrazuje Stany Zjednoczone, które mają największe zasiewy i zbiory kukurydzy:
pod tym linkiem znajdziecie mapę zbiorczą zasiewów ryżu, pszenicy, soi, kukurydzy i sorgo.
Mapa upraw kukurydzy w Brazylii:
Mapa upraw drugiego zasiewu kukurydzy (głównego) w Brazylii:
Mapa upraw kukurydzy w Unii Europejskiej:
Mapa upraw kukurydzy na Ukrainie:
Kalendarz zasiewów
Raporty Departamentu Rolnictwa USA
Na cenę kukurydzy często wpływają reakcje inwestorów na różne raporty, zwłaszcza te dotyczące amerykańskich upraw publikowane przez Departament Rolnictwa USA.
Najważniejszy z nich, publikowany raz w miesiącu, w drugim tygodniu każdego miesiąca (między 7. a 14. dniem) o godzinie 18:00 czasu polskiego to raport dotyczący produkcji pod nazwą Crop Production. Zawiera on między innymi informacje o prognozowanej jakości zbiorów w najbliższym sezonie czy prognozowanej ilości zapasów danego zboża po zakończeniu zbiorów.
Pozostałe dwa raporty wpływające na cenę kukurydzy to cotygodniowe publikacje: poniedziałkowe Crop Progress (jakość oraz postępy w uprawach) oraz czwartkowe U.S. Export Sales (dotyczące eksportu amerykańskich zbóż).
Daty publikacji raportów są w kalendarzu w kolumnie po prawej stronie, w momencie ich publikacji można spodziewać się zwiększonej zmienności na kontraktach na kukurydzę oraz gwałtownych skoków cen czy nawet luk cenowych.
Raporty Commodity Futures Trading Commission (CFTC)
CFTC to niezależna agencja w USA stworzona by chronić rynek kontraktów futures przed nadużyciami. Jednym z wielu ich zajęć jest cotygodniowe publikowanie raportów Commitments of Traders (COT), w których to pokazują od 70% do nawet 90% otwartych pozycji z giełd towarowych w Chicago i Nowym Jorku. Podział raportu to najczęściej dwie opcje:
- commercial (podmioty będące faktycznym posiadaczem danego towaru, zabezpieczający się przed ryzykiem kursowym);
- non-commercial (podmioty spekulujące na własny rachunek).
Jednak często można się spotkać z następującym podziałem:
- commercial (j.w.);
- large speculators (czyli tzw. „grube ryby”: banki inwestycyjne, fundusze hedgingowe, najwięksi inwestorzy indywidualni);
- small speculators (czyli tzw. „ulica” – drobni inwestorzy indywidualni).
Raporty te można wykorzystać do określenia sentymentu na rynku pszenicy czy określenia potencjału dalszych wzrostów lub spadków ceny.