Pszenica

Spis treści

  1. Ogólne informacje
  2. Mapa zasiewów w USA, Australii, Unii Europejskiej, Kanadzie i Brazylii
  3. Kalendarz zbiorów
  4. Pszenica od A do Z – program surowcowe.info z Comparic24.tv
  5. Raporty Departamentu Rolnictwa USA
  6. Raporty CFTC
  7. aktualności

Ogólne informacje

Pszenica posiada bardzo szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym oraz przy produkcji pasz zwierzęcych i jest to jedno z najbardziej rozpowszechnionych zbóż na świecie: w 2017 roku według danych FAOSTAT wyprodukowano (czy też raczej zebrano) 771 718 579 ton pszenicy na całym świecie. W porównaniu do zbiorów w 2016 roku (749 460 077 ton) oznacza to wzrost światowych zbiorów o 2,88%.

To samo źródło definiuje nam najważniejszych producentów pszenicy wg zbiorów z 2017 roku (w nawiasie podana jest różnica procentowa w zbiorach w stosunku do 2016 roku):

  1. Chiny – 134 334 000 ton (+1,97%)
  2. Indie – 98 510 000 ton (+5,09%)
  3. Federacja Rosyjska – 85 863 132 ton (+14,64%)
  4. Stany Zjednoczony Ameryki Północnej – 47 370 880 ton (-32,7%)
  5. Francja – 36 924 938 ton (awans do pierwszej piątki producentów)

Dla zainteresowanych: Polska jest na 16. miejscu ze zbiorami rzędu 11 665 702 ton (+7,18%).

Z kolei lista eksporterów pszenicy w 2017 roku, zgodnie z danymi The Observatory of Economic Complexity, kształtuje się nieco inaczej (w nawiasie podany jest udział w eksporcie w 2016 roku):

  1. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej – 15,7% (14%)
  2. Federacja Rosyjska – 14,8% (13%)
  3. Kanada – 13,0% (13%)
  4. Australia – 11,9% (9,7%)
  5. Francja – 7,7% (9,2%)

Najważniejsze kontrakty terminowe na pszenicę są notowane na amerykańskich giełdach: w Chicago, Kansas City i Minneapolis. Zdecydowana większość dostępnych u polskich i europejskich brokerów kontraktów na pszenicę będzie odzwierciedlać ceny z chicagowskiej giełdy, a ta siłą rzeczy jest najbardziej zależna od warunków, jakości i kosztów amerykańskich zbiorów.

Rozróżniamy w USA następujące rodzaje pszenicy:

  • hard red winter (twarda ozima) – zbierana czerwiec/lipiec
  • hard red spring – zbierana sierpień/wrzesień
  • soft red winter (miękka ozima) – zbierana czerwiec/lipiec
  • white (biała)
  • durum
  • rye (żyto)

Powrót do spisu treści

Mapa zasiewów pszenicy w USA, Australii, Unii Europejskiej i Brazylii

Poniższa mapa obrazuje Stany Zjednoczone, które mają największe zasiewy i zbiory pszenicy:

 

 

źródło: opracowanie własne na podstawie USDA

pod tym linkiem znajdziecie mapę zbiorczą zasiewów ryżu, pszenicy, soi, kukurydzy i sorgo w USA.

Mapa regionów w których uprawia się pszenicę w Australii:

źródło: USDA

Poniżej mapa zasiewów pszenicy w Unii Europejskiej:

źródło: USDA

Poniżej mapa zasiewów pszenicy w Kanadzie:

źródło: USDA

Poniżej mapa zasiewów pszenicy w Brazylii:

źródło: USDA

Powrót do spisu treści

Kalendarz zbiorów

źródło: opracowanie własne

Powrót do spisu treści

Pszenica od A do Z – program surowcowe.info z Comparic24.tv

Powrót do spisu treści

Raporty Departamentu Rolnictwa USA (USDA)

Na cenę pszenicy często wpływają reakcje inwestorów na różne raporty, zwłaszcza te dotyczące amerykańskich upraw publikowane przez Departament Rolnictwa USA.

Najważniejszy z nich, publikowany raz w miesiącu, w drugim tygodniu każdego miesiąca (między 7. a 14. dniem) o godzinie 18:00 czasu polskiego to raport dotyczący produkcji pod nazwą Wheat Outlook. Zawiera on między innymi informacje o prognozowanej jakości zbiorów w najbliższym sezonie czy prognozowanej ilości zapasów danego zboża po zakończeniu zbiorów.

Pozostałe dwa raporty wpływające na cenę pszenicy to cotygodniowe publikacje: poniedziałkowe Crop Progress (jakość oraz postępy w uprawach) oraz czwartkowe U.S. Export Sales (dotyczące eksportu amerykańskich zbóż).

Powrót do spisu treści

Raporty Commodity Futures Trading Commission (CFTC)

CFTC to niezależna agencja w USA stworzona by chronić rynek kontraktów futures przed nadużyciami. Jednym z wielu ich zajęć jest cotygodniowe publikowanie raportów Commitments of Traders (COT), w których to pokazują od 70% do nawet 90% otwartych pozycji z giełd towarowych w Chicago i Nowym Jorku. Podział raportu to najczęściej dwie opcje:

  • commercial (podmioty będące faktycznym posiadaczem danego towaru, zabezpieczający się przed ryzykiem kursowym);
  • non-commercial (podmioty spekulujące na własny rachunek).

Jednak często można się spotkać z następującym podziałem:

  • commercial (j.w.);
  • large speculators (czyli tzw. „grube ryby”: banki inwestycyjne, fundusze hedgingowe, najwięksi inwestorzy indywidualni);
  • small speculators (czyli tzw. „ulica” – drobni inwestorzy indywidualni).

Raporty te można wykorzystać do określenia sentymentu na rynku pszenicy czy określenia potencjału dalszych wzrostów lub spadków ceny.

Powrót do spisu treści

Możliwość komentowania została wyłączona.